Verbum

азі́міна, -ы, ж.

Азімыя пасевы, іх усходы.

Шырокія загоны зялёнай азіміны.

градабо́й, -ю, м.

Выпадзенне граду, які знішчае пасевы, сады і пад.

талачы́ць, -лачу́, -ло́чыш, -ло́чыць; незак. (разм.).

1. Выконваць якую-н. работу талакою (у 1 знач.).

2. што. Таптаць, мясіць (пасевы, траву).

Т. пасевы.

|| зак. сталачы́ць, -лачу́, -ло́чыш, -ло́чыць; -ло́чаны (да 2 знач.).

рунь, -і, ж.

Усходы, пасевы азімых культур.

Жытнёвая р.

|| прым. ру́невы, -ая, -ае.

зрэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Прарэдзіць, зрабіць радзейшым (пра пасевы, лес і пад.).

З. густыя ўсходы агуркоў.

2. Пасеяць рэдка, радзей, чым трэба.

З. пасевы.

|| незак. зрэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зрэ́джванне, -я, н.

траві́ць², траўлю́, тра́віш, тра́віць; тра́ўлены; незак., што.

Таптаць (лугі, палі), з’ядаць пасевы; рабіць патраву (у 1 знач.).

Т. пасевы.

◊

Козамі сена травіць (разм., неадабр.) — рабіць лішнія расходы, разбазарваць дабро.

|| зак. патраві́ць, -траўлю́, -тра́віш, -тра́віць; -тра́ўлены і страві́ць, страўлю́, стра́віш, стра́віць; стра́ўлены.

руне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Узыходзячы, зелянець (звычайна пра азімыя пасевы).

Рунее жыта.

вы́таптаць, -пчу, -пчаш, -пча; -пчы; -птаны; зак., што.

Топчучы, сапсаваць, знішчыць.

В. пасевы.

|| незак. выто́птваць, -аю, -аеш, -ае.