па́са

‘палоска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́са па́сы
Р. па́сы па́с
Д. па́се па́сам
В. па́су па́сы
Т. па́сай
па́саю		 па́самі
М. па́се па́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́ха па́хі
Р. па́хі па́х
Д. па́се па́хам
В. па́ху па́хі
Т. па́хай
па́хаю		 па́хамі
М. па́се па́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канапа́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто пасе коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папа́ха, -і, ДМ -па́се, мн. -і, -па́х, ж.

Высокая футравая шапка.

Генеральская п.

Казацкая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпа́ха, -і, ДМ -па́се, мн. -і, -па́х, ж.

Тое, што і паха.

|| прым. падпа́хавы, -ая, -ае.

Падпахавая ямка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́с

‘перадача’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́с па́сы
Р. па́са па́саў
Д. па́су па́сам
В. па́с па́сы
Т. па́сам па́самі
М. па́се па́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́с

‘прыстасаванне; пояс’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́с па́сы
Р. па́са па́саў
Д. па́су па́сам
В. па́с па́сы
Т. па́сам па́самі
М. па́се па́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папапа́свіць, -пасу́, -пасе́ш, -пасе́; -пасём, -пасяце́, -пасу́ць і папапа́сваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго.

Пасвіць доўга, неаднаразова.

Папапасвіў (і папапасваў) кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начле́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які часова начуе дзе-н.

2. Той, хто пасе коней ноччу.

|| ж. начле́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́свіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пасу́ пасё́м
2-я ас. пасе́ш пасяце́
3-я ас. пасе́ пасу́ць
Прошлы час
м. па́свіў па́свілі
ж. па́свіла
н. па́свіла
Загадны лад
2-я ас. пасі́ пасі́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)