пару́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пару́шаны пару́шаная пару́шанае пару́шаныя
Р. пару́шанага пару́шанай
пару́шанае		 пару́шанага пару́шаных
Д. пару́шанаму пару́шанай пару́шанаму пару́шаным
В. пару́шаны (неадуш.)
пару́шанага (адуш.)		 пару́шаную пару́шанае пару́шаныя (неадуш.)
пару́шаных (адуш.)
Т. пару́шаным пару́шанай
пару́шанаю		 пару́шаным пару́шанымі
М. пару́шаным пару́шанай пару́шаным пару́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пару́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пару́шаны пару́шаная пару́шанае пару́шаныя
Р. пару́шанага пару́шанай
пару́шанае		 пару́шанага пару́шаных
Д. пару́шанаму пару́шанай пару́шанаму пару́шаным
В. пару́шаны (неадуш.)
пару́шанага (адуш.)		 пару́шаную пару́шанае пару́шаныя (неадуш.)
пару́шаных (адуш.)
Т. пару́шаным пару́шанай
пару́шанаю		 пару́шаным пару́шанымі
М. пару́шаным пару́шанай пару́шаным пару́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пару́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пару́шаны пару́шаная пару́шанае пару́шаныя
Р. пару́шанага пару́шанай
пару́шанае		 пару́шанага пару́шаных
Д. пару́шанаму пару́шанай пару́шанаму пару́шаным
В. пару́шаны (неадуш.)
пару́шанага (адуш.)		 пару́шаную пару́шанае пару́шаныя (неадуш.)
пару́шаных (адуш.)
Т. пару́шаным пару́шанай
пару́шанаю		 пару́шаным пару́шанымі
М. пару́шаным пару́шанай пару́шаным пару́шаных

Кароткая форма: пару́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пару́шаны нару́шенный; по́пранный; см. пару́шыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пару́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нару́шенный пару́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зы́банне, ‑я, н.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зыбаць — зыбацца.

2. Стан паводле знач. дзеясл. зыбацца. Канстанцін Міхайлавіч глядзіць, нібыта ўгадвае праз парушаны зімовы сон возера недалёкае зыбанне хваль. Лужанін. Зыбанне платформы адчувалася ўсім корпусам цела. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́пранный уст.

1. (потоптанный) патапта́ны;

2. (грубо нарушенный) патапта́ны; растапта́ны; (гру́ба) пару́шаны; знява́жаны; см. попра́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возмущённый

1. прич. абу́раны;

2. прич. падбухто́раны, узбунтава́ны;

3. прич. узбу́раны, пару́шаны; см. возмути́ть;

4. прил. абу́раны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тро́нутый​I прич.

1. (прикосновением) крану́ты;

2. (задетый) зачэ́плены;

3. (сдвинутый) пару́шаны;

4. (попорченный) прост. крану́ты; папсава́ны; прымаро́жаны; см. тро́нуть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)