парука́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
парука́юся |
парука́емся |
| 2-я ас. |
парука́ешся |
парука́ецеся |
| 3-я ас. |
парука́ецца |
парука́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
парука́ўся |
парука́ліся |
| ж. |
парука́лася |
| н. |
парука́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
парука́йся |
парука́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
парука́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парука́цца сов., обл. поздоро́ваться за́ руку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Абл. Павітацца (развітацца) за рукі. Старыя парукаліся і адразу ж завялі размову. М. Ткачоў. На станцыі Мікола і Вадзім парукаліся і разышліся. Гаўрылкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Парука́цца ’павітацца за руку’ (Янк. 3., Мядзв.). Да рука.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прывітацца, павітацца; паздароўкацца, парукацца (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)