парты́йная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. парты́йная парты́йныя
Р. парты́йнай парты́йных
Д. парты́йнай парты́йным
В. парты́йную парты́йных
Т. парты́йнай
парты́йнаю		 парты́йнымі
М. парты́йнай парты́йных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парты́йная сущ. парти́йная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партакра́тыя, -і, ж., зб.

Кіруючая партыйная вярхушка.

|| прым. партакраты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяну́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Імя, якое даюць хатняй жывёліне.

У яго сабакі была мянушка Бялюсь.

2. Жартоўнае або канспірацыйнае імя чалавека.

Партыйная м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партдысцыплі́на, ‑ы, ж.

Партыйная дысцыпліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партканферэ́нцыя, ‑і, ж.

Партыйная канферэнцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партадука́цыя, ‑і, ж.

Партыйная адукацыя. Гурток партадукацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парти́йная сущ. парты́йная, -най ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партасве́та, ‑ы, ДМ ‑веце, ж.

Партыйная асвета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ячэ́йка ж., в разн. знач. яче́йка;

○ парты́йная я. — парти́йная яче́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)