парсе́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парсе́к парсе́кі
Р. парсе́ка парсе́каў
Д. парсе́ку парсе́кам
В. парсе́к парсе́кі
Т. парсе́кам парсе́камі
М. парсе́ку парсе́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

парсе́к м., астр. парсе́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парсе́к астр. парсе́к, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парсе́к, ‑а, м.

Адзінка вымярэння адлегласці ў астраноміі, якая адпавядае гадавому паралаксу ў адну секунду.

[Ад скарачэння слоў паралакс і секунда.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)