парка́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парка́нны |
парка́нная |
парка́ннае |
парка́нныя |
| Р. |
парка́ннага |
парка́ннай
парка́ннае |
парка́ннага |
парка́нных |
| Д. |
парка́ннаму |
парка́ннай |
парка́ннаму |
парка́нным |
| В. |
парка́нны (неадуш.)
парка́ннага (адуш.) |
парка́нную |
парка́ннае |
парка́нныя (неадуш.)
парка́нных (адуш.) |
| Т. |
парка́нным |
парка́ннай
парка́ннаю |
парка́нным |
парка́ннымі |
| М. |
парка́нным |
парка́ннай |
парка́нным |
парка́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Агароджа з бярвён, штыкецін або мураваная.
|| памянш. парка́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. парка́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
забо́рныйI (относящийся к ограде) агаро́джавы; пло́тавы; парка́нны; ты́навы; штыке́тны; см. забо́рI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)