парка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Агароджа з бярвён, штыкецін або мураваная.

|| памянш. парка́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. парка́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)