парахава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
параху́ю |
параху́ем |
| 2-я ас. |
параху́еш |
параху́еце |
| 3-я ас. |
параху́е |
параху́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
парахава́ў |
парахава́лі |
| ж. |
парахава́ла |
| н. |
парахава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
параху́й |
параху́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
парахава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парахава́ць сов., разг.
1. посчита́ть, подсчита́ть;
2. рассчита́ть, прики́нуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парахава́ць, ‑рахую, ‑рахуеш, ‑рахуе.
Зак. да рахаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)