парахава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. параху́ю параху́ем
2-я ас. параху́еш параху́еце
3-я ас. параху́е параху́юць
Прошлы час
м. парахава́ў парахава́лі
ж. парахава́ла
н. парахава́ла
Загадны лад
2-я ас. параху́й параху́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час парахава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)