парасо́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парасо́ль |
парасо́лі |
| Р. |
парасо́ля |
парасо́ляў |
| Д. |
парасо́лю |
парасо́лям |
| В. |
парасо́ль |
парасо́лі |
| Т. |
парасо́лем |
парасо́лямі |
| М. |
парасо́лі |
парасо́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парасо́ль, -ля м., уст., ав. парасо́ль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парасо́ль уст., ав. парасо́ль, -ля м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парасо́ль, ‑я, м.
Спец. Самалёт-манаплан з крылом, устаноўленым над корпусам.
[Фр. parasol, ад лац. paro — адбіваю і sol — сонца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)