парасо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парасо́ль парасо́лі
Р. парасо́ля парасо́ляў
Д. парасо́лю парасо́лям
В. парасо́ль парасо́лі
Т. парасо́лем парасо́лямі
М. парасо́лі парасо́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парасо́ль, -ля м., уст., ав. парасо́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парасо́ль уст., ав. парасо́ль, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парасо́ль, ‑я, м.

Спец. Самалёт-манаплан з крылом, устаноўленым над корпусам.

[Фр. parasol, ад лац. paro — адбіваю і sol — сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасо́ль

(фр. parasol, іт. parasole = заслона ад сонца, ад лац. paro = адбіваю + sol = сонца)

невялікі самалёт з адной плоскасцю крылаў, размешчанай над фюзеляжам (параўн. манаплан).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манапла́н

(адмана- + -план)

самалёт з адной плоскасцю крылаў, размешчанай пад фюзеляжам (параўн. біплан, парасоль, трыплан).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)