пара́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пара́нюся пара́німся
2-я ас. пара́нішся пара́ніцеся
3-я ас. пара́ніцца пара́няцца
Прошлы час
м. пара́ніўся пара́ніліся
ж. пара́нілася
н. пара́нілася
Загадны лад
2-я ас. пара́нься пара́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пара́ніўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пара́ніцца

I сов. пора́ниться, изра́ниться

II сов. поторопи́ться с че́м-л., ра́ньше вре́мени сде́лать что́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пара́ніцца ​1, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Параніць сабе якую‑н. частку цела. [Майка:] Што ж цяпер рабіць?.. Я завяжу табе руку паловай гэтай мантыльі. І кроў цячы не будзе, і ніхто не даведаецца, што ты параніўся. Караткевіч.

пара́ніцца ​2, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Прыйсці раней, чым належыць. Асеннія халады ў гэтым годзе параніліся. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изра́ниться зра́ніцца, пара́ніцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пора́ниться разг. пара́ніцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зра́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Атрымаць многа ран; параніцца. Зраніўся ўвесь аб калючы дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паране́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. параніць і параніцца. // Рана. Тамаш рабіў пільны агляд пальцаў з вонкавага боку: колер, мазалі, таўшчыня,.. параненне. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)