пара́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пара́нюся |
пара́німся |
| 2-я ас. |
пара́нішся |
пара́ніцеся |
| 3-я ас. |
пара́ніцца |
пара́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
пара́ніўся |
пара́ніліся |
| ж. |
пара́нілася |
| н. |
пара́нілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пара́нься |
пара́ньцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пара́ніўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пара́ніцца
I сов. пора́ниться, изра́ниться
II сов. поторопи́ться с че́м-л., ра́ньше вре́мени сде́лать что́-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пара́ніцца 1, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
Параніць сабе якую‑н. частку цела. [Майка:] Што ж цяпер рабіць?.. Я завяжу табе руку паловай гэтай мантыльі. І кроў цячы не будзе, і ніхто не даведаецца, што ты параніўся. Караткевіч.
пара́ніцца 2, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
Разм. Прыйсці раней, чым належыць. Асеннія халады ў гэтым годзе параніліся. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изра́ниться зра́ніцца, пара́ніцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пора́ниться разг. пара́ніцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зра́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
Атрымаць многа ран; параніцца. Зраніўся ўвесь аб калючы дрот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паране́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. параніць і параніцца. // Рана. Тамаш рабіў пільны агляд пальцаў з вонкавага боку: колер, мазалі, таўшчыня,.. параненне. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zranić się
зак. раніць сябе, параніцца; парэзацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zaciąć się
zacią|ć się
зак.
1. парэзацца; параніцца;
zaciąć się nożem — парэзацца (параніцца) нажом;
2. заўпарціцца; уперціся; занаравіцца; занатурыцца;
5. зашчаміцца; заклініцца;
silnik się ~ł — матор заглух
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
skaleczyć się
зак. пакалечыцца, скалечыцца; параніцца;
skaleczyć się w palec — параніць сабе палец
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)