пара́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пара́метр |
пара́метры |
| Р. |
пара́метра |
пара́метраў |
| Д. |
пара́метру |
пара́метрам |
| В. |
пара́метр |
пара́метры |
| Т. |
пара́метрам |
пара́метрамі |
| М. |
пара́метры |
пара́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пара́метр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Велічыня, што характарызуе якую-н. асноўную ўласцівасць устройства, сістэмы, машыны або з’явы, працэсу.
Параметры лазернай устаноўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пара́метр мат., физ. пара́метр, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пара́метр, ‑а, м.
Спец.
1. У матэматыцы — велічыня, якая ўваходзіць у матэматычную формулу і захоўвае пастаяннае значэнне толькі для дадзенага выпадку.
2. У тэхніцы — велічыня, якая характарызуе якую‑н. істотную ўласцівасць прадмета або з’явы (напрыклад, электраправоднасць цела і г. д.).
3. У фізіка-хімічным аналізе — велічыня, якая характарызуе стан сістэмы.
[Ад грэч. parametrōn — які адмервае, супастаўляе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)