пара́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | пара́метр | пара́метры | 
		
			| Р. | пара́метра | пара́метраў | 
		
			| Д. | пара́метру | пара́метрам | 
		
			| В. | пара́метр | пара́метры | 
		
			| Т. | пара́метрам | пара́метрамі | 
		
			| М. | пара́метры | пара́метрах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
пара́метр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Велічыня, што характарызуе якую-н. асноўную ўласцівасць устройства, сістэмы, машыны або з’явы, працэсу.
Параметры лазернай устаноўкі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
пара́метр мат., физ. пара́метр, -ра м.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
пара́метр, ‑а, м.
Спец.
1. У матэматыцы — велічыня, якая ўваходзіць у матэматычную формулу і захоўвае пастаяннае значэнне толькі для дадзенага выпадку.
2. У тэхніцы — велічыня, якая характарызуе якую‑н. істотную ўласцівасць прадмета або з’явы (напрыклад, электраправоднасць цела і г. д.).
3. У фізіка-хімічным аналізе — велічыня, якая характарызуе стан сістэмы.
[Ад грэч. parametrōn — які адмервае, супастаўляе.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)