паразіты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паразіты́чны |
паразіты́чная |
паразіты́чнае |
паразіты́чныя |
| Р. |
паразіты́чнага |
паразіты́чнай
паразіты́чнае |
паразіты́чнага |
паразіты́чных |
| Д. |
паразіты́чнаму |
паразіты́чнай |
паразіты́чнаму |
паразіты́чным |
| В. |
паразіты́чны (неадуш.)
паразіты́чнага (адуш.) |
паразіты́чную |
паразіты́чнае |
паразіты́чныя (неадуш.)
паразіты́чных (адуш.) |
| Т. |
паразіты́чным |
паразіты́чнай
паразіты́чнаю |
паразіты́чным |
паразіты́чнымі |
| М. |
паразіты́чным |
паразіты́чнай |
паразіты́чным |
паразіты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паразіты́чны в разн. знач. паразити́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паразіты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да паразіта; які з’яўляецца паразітам (у 1 знач.). Паразітычныя чэрві.
2. Які жыве з чужой працы; які мае дачыненне да паразіта (у 2 знач.). Паразітычныя класы капіталістычнага грамадства. // Які мае адносіны да паразітызму, характарызуецца паразітызмам (у 2 знач.). Упершыню сустрэўшыся ў былой Заходняй Беларусі са старым паразітычным светам, убачыўшы на ўласныя вочы яго красамоўныя «ілюстрацыі да палітграматы» — галечу і абрабаванасць народных мас, .. [Панчанка] дае сабе клятву. Клышка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паразіты́зм, -у, м.
1. Суіснаванне двух арганізмаў, пры якім адзін арганізм (паразіт) корміцца за кошт другога.
2. перан. Жыццё з чужой працы, дармаедства.
|| прым. паразіты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паразити́ческий паразіты́чны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валасе́нь, -сня́, мн. -сні́, -снёў, м.
1. Паразітычны вадзяны чарвяк, падобны на волас.
2. Хвароба скуры ног у чалавека і жывёлы ў выглядзе язваў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гіракатылі́да
‘паразітычны чарвяк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гіракатылі́да |
гіракатылі́ды |
| Р. |
гіракатылі́ды |
гіракатылі́д |
| Д. |
гіракатылі́дзе |
гіракатылі́дам |
| В. |
гіракатылі́ду |
гіракатылі́д |
| Т. |
гіракатылі́дай
гіракатылі́даю |
гіракатылі́дамі |
| М. |
гіракатылі́дзе |
гіракатылі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
трэмато́да
‘паразітычны плоскі чарвяк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трэмато́да |
трэмато́ды |
| Р. |
трэмато́ды |
трэмато́д |
| Д. |
трэмато́дзе |
трэмато́дам |
| В. |
трэмато́ду |
трэмато́д |
| Т. |
трэмато́дай
трэмато́даю |
трэмато́дамі |
| М. |
трэмато́дзе |
трэмато́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ля́мблія, ‑і, ж.
Паразітычны арганізм класа жгуцікавых, які выклікае страўнікава-кішэчныя захворванні.
[Лац. lamblia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валасе́нь, ‑сня, м.
1. Паразітычны вадзяны чарвяк, падобны на волас.
2. Хвароба скуры ног у чалавека і жывёлы ў выглядзе язваў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)