паражэ́нчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражэ́нчы паражэ́нчая паражэ́нчае паражэ́нчыя
Р. паражэ́нчага паражэ́нчай
паражэ́нчае		 паражэ́нчага паражэ́нчых
Д. паражэ́нчаму паражэ́нчай паражэ́нчаму паражэ́нчым
В. паражэ́нчы (неадуш.)
паражэ́нчага (адуш.)		 паражэ́нчую паражэ́нчае паражэ́нчыя (неадуш.)
паражэ́нчых (адуш.)
Т. паражэ́нчым паражэ́нчай
паражэ́нчаю		 паражэ́нчым паражэ́нчымі
М. паражэ́нчым паражэ́нчай паражэ́нчым паражэ́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паражэ́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражэ́нчы паражэ́нчая паражэ́нчае паражэ́нчыя
Р. паражэ́нчага паражэ́нчай
паражэ́нчае		 паражэ́нчага паражэ́нчых
Д. паражэ́нчаму паражэ́нчай паражэ́нчаму паражэ́нчым
В. паражэ́нчы (неадуш.)
паражэ́нчага (адуш.)		 паражэ́нчую паражэ́нчае паражэ́нчыя (неадуш.)
паражэ́нчых (адуш.)
Т. паражэ́нчым паражэ́нчай
паражэ́нчаю		 паражэ́нчым паражэ́нчымі
М. паражэ́нчым паражэ́нчай паражэ́нчым паражэ́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паражэ́нчы полит. пораже́нческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паражэ́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паражэнца, паражэнства. Паражэнчы настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паражэ́нства, -а, н.

1. У час Першай сусветнай вайны: палітычны настрой у некаторых грамадскіх колах, якія жадалі паражэння свайго ўрада ў вайне.

2. Пазіцыя, якая адлюстроўвае нявер’е ў магчымасць ажыццяўлення чаго-н., у перамогу чаго-н. (неадабр.).

|| прым. паражэ́нчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пораже́нческий паражэ́нчы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)