Парагва́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Парагва́й
Р. Парагва́я
Д. Парагва́ю
В. Парагва́й
Т. Парагва́ем
М. Парагва́і

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Парагва́й Парагва́й, -ва́я м.;

Респу́блика Парагва́й Рэспу́бліка Парагва́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эмігры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Ажыццявіць (ажыццяўляць) эміграцыю (у 1 знач.). Пасля яны [хлопцы] рагаталі нада мною, як гіены, а я шкадаваў, што мой прадзед не эмігрыраваў у Парагвай і асудзіў нашчадка на ганьбу і сорам. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)