парагата́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. парагачу́ параго́чам
2-я ас. параго́чаш параго́чаце
3-я ас. параго́ча параго́чуць
Прошлы час
м. парагата́ў парагата́лі
ж. парагата́ла
н. парагата́ла
Загадны лад
2-я ас. парагачы́ парагачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час парагата́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парагата́ць сов., разг. похохота́ть, вдо́воль посмея́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парагата́ць, ‑рагачу, ‑рагочаш, ‑рагоча; зак.

Разм.

1. Рагатаць некаторы час. Яны парагаталі для прыліку, бо кожны ведаў гэты стары анекдот. Васілёнак. [Юзік] парагатаў трошкі і пахмура сціх. Мурашка.

2. Уволю пасмяяцца. Мікалай Разважнік.. вельмі любіў парагатаць з чаго-небудзь смешнага. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

похохота́ть сов. парагата́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погогота́ть сов.

1. пагагата́ць;

2. перен., разг. парагата́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабала́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Балакаць некаторы час. [Крэшчык] любіць кампанію вышэйшага палёту, любіць пасядзець, пабалакаць, парагатаць. Колас.

2. Пагаварыць аб дробязях. [Віктару] не маўчалася, цягнула яшчэ пабалакаць з бацькам, паблазнаваць. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарагата́цца, ‑гачуся, ‑гочашся, ‑гочацца; зак.

Разм. Уволю, многа парагатаць; насмяяцца. Усе выйшлі з-за стала, і ніхто не ведаў, ці гэта праўду расказваў Сабастыян Рамашка, ці выдумляў.. Але шчыра нарагаталіся ўсе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поржа́ть сов.

1. паржа́ць, (долго, неоднократно) разг. папаржа́ць;

2. перен., прост. парагата́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)