папяро́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. папяро́са папяро́сы
Р. папяро́сы папяро́с
Д. папяро́се папяро́сам
В. папяро́су папяро́сы
Т. папяро́сай
папяро́саю		 папяро́самі
М. папяро́се папяро́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папяро́са, -ы, мн. -ы, -ро́с, ж.

Папяровая трубка з тытунём для курэння (звычайна праз муштук).

|| памянш. папяро́ска, -і, ДМ -ро́сцы, мн. -і, -сак, ж.

|| прым. папяро́сны, -ая, -ае.

Папяросная папера (вельмі тонкая).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папяро́са ж. папиро́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папяро́са, ‑ы, ж.

Папяровая трубка з тытунём для курэння (пераважна з папяровым муштуком). Закурыць папяросу. Згарнуць папяросу. □ Кібрык выцягнуў пачак папярос і павярнуў галаву да Ганны Сцяпанаўны: — Дазвольце? Шыцік. Канвойнікі спыніліся пад вярбою, зараз жа падаставалі кісеты і пачалі вярцець папяросы. Колас.

[Ням. Papier — папера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Папяро́са ’папяровая трубка з тытунём для курэння (пераважна з папяровым муштуком)’ (ТСБМ, Яруш.). Праз рус. папиро́са ’тс’ з польск. papieros, утворанага ад papier ’папера’ па ўзору ісп. cigaros (гл. Брукнер, 394; Праабражэнскі, 2, 15; Фасмер, 3, 201).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папяроса, цыгарка; самакрутка (разм.); сусла (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

самакру́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (разм.).

Самаробная папяроса.

Выкурыць самакрутку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыгарэ́та, -ы, ДМ -рэ́це, мн. -ы, -рэ́т, ж.

Папяроса без муштука.

|| прым. цыгарэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беламо́рына

‘папяроса маркі "Беламорканал"’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. беламо́рына беламо́рыны
Р. беламо́рыны беламо́рын
Д. беламо́рыне беламо́рынам
В. беламо́рыну беламо́рыны
Т. беламо́рынай
беламо́рынаю		 беламо́рынамі
М. беламо́рыне беламо́рынах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скуры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ску́рыцца; зак.

Зрасходавацца пры курэнні; дакурыцца.

Папяроса скурылася.

|| незак. ску́рвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)