папыта́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. папыта́нне папыта́нні
Р. папыта́ння папыта́нняў
Д. папыта́нню папыта́нням
В. папыта́нне папыта́нні
Т. папыта́ннем папыта́ннямі
М. папыта́нні папыта́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папыта́нне: без ~ння без разреше́ния, без спро́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папыта́нне, ‑я, н.

Разм. Дазвол. Неяк так павялося з першых дзён, што.. кожны мог карыстацца тым, што мелася ў доме без папытання. Якімовіч. Нявестку.. [свякроў] лічыла за сваю ўласнасць і трываць не магла, калі тая хадзіла без яе ведама, без папытання. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрос м.

1. (действие) запыта́нне, -ння ср.; папыта́нне, -ння ср.; патрабава́нне, -ння ср., спагна́нне, -ння ср.; см. спроси́ть​ 1—3;

уйти́ без спро́са пайсці́ без папыта́ння;

2. (требование на товары) эк. по́пыт, -ту м.;

спрос вызыва́ет предложе́ние по́пыт выкліка́е прапанава́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)