папу́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папу́таю папу́таем
2-я ас. папу́таеш папу́таеце
3-я ас. папу́тае папу́таюць
Прошлы час
м. папу́таў папу́талі
ж. папу́тала
н. папу́тала
Загадны лад
2-я ас. папу́тай папу́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папу́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папу́таць сов. (лошадей) спу́тать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папу́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Спутаць усіх, многіх. Абраўшы месца, мы паадпрагалі коней, папуталі іх і, абганяючыся ад камароў, пачалі раскладаць агонь... Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попу́тать сов., разг.

1. (перепутать) в разн. знач. паблы́таць, зблы́таць;

2. (о лошадях) папу́таць;

3. перен. зве́сці; спакусі́ць, падбі́ць, падаткну́ць;

бес попу́тал чорт спакусі́ў (падбі́ў, падаткну́ў);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)