папу́таць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папу́таю |
папу́таем |
| 2-я ас. |
папу́таеш |
папу́таеце |
| 3-я ас. |
папу́тае |
папу́таюць |
| Прошлы час |
| м. |
папу́таў |
папу́талі |
| ж. |
папу́тала |
| н. |
папу́тала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папу́тай |
папу́тайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папу́таўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папу́таць сов. (лошадей) спу́тать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папу́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Спутаць усіх, многіх. Абраўшы месца, мы паадпрагалі коней, папуталі іх і, абганяючыся ад камароў, пачалі раскладаць агонь... Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попу́тать сов., разг.
1. (перепутать) в разн. знач. паблы́таць, зблы́таць;
2. (о лошадях) папу́таць;
3. перен. зве́сці; спакусі́ць, падбі́ць, падаткну́ць;
бес попу́тал чорт спакусі́ў (падбі́ў, падаткну́ў);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)