папрапо́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прапароць што-н. у многіх месцах, прапароць усё, многае.

П. шыны.

П. ногі на калючы дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрапо́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папрапо́рваю папрапо́рваем
2-я ас. папрапо́рваеш папрапо́рваеце
3-я ас. папрапо́рвае папрапо́рваюць
Прошлы час
м. папрапо́рваў папрапо́рвалі
ж. папрапо́рвала
н. папрапо́рвала
Загадны лад
2-я ас. папрапо́рвай папрапо́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папрапо́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папрапо́рваць сов. пропоро́ть, проткну́ть, проколо́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прапароць што‑н. у многіх месцах, прапароць усё, многае. Папрапорваць шыны. Папрапорваць ногі на калючы дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропоро́ть сов., в разн. знач. прапаро́ць, мног. папрапо́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)