папракну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папракну́ |
папракнё́м |
| 2-я ас. |
папракне́ш |
папракняце́ |
| 3-я ас. |
папракне́ |
папракну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
папракну́ў |
папракну́лі |
| ж. |
папракну́ла |
| н. |
папракну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папракні́ |
папракні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папракну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папракну́ць сов. упрекну́ть, укори́ть, попрекну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папракну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не.
Зак. да папракаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго, чым.
Выказваць каму-н. дакор, нездавальненне чым-н., абвінавачваць у чым-н., асуджаць за што-н.
П. куском хлеба.
П. каго-н. у баязлівасці.
|| аднакр. папракну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папро́к, -у, мн. -і, -аў, м.
Дакор, незадавальненне, абвінавачанне, выказаныя каму-н.
Цяжкі п.
Сяброўскі п.
Кінуць п. каму-н. (папракнуць).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упікну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго (што).
Папракнуць, зрабіць каму-н. папрок.
У. за няўважлівасць.
|| незак. упіка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упрекну́ть сов. папракну́ць (каго), упікну́ць (каму, каго); (укорить) дакары́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папікну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго (што).
Выказаць каму-н. незадавальненне, дакор, папракнуць.
Настаўнік папікнуў вучня за легкадумнасць.
|| незак. папіка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́баіць
‘выгаварыць, зрабіць вымову каму-небудзь, папракнуць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́баю |
вы́баім |
| 2-я ас. |
вы́баіш |
вы́баіце |
| 3-я ас. |
вы́баіць |
вы́баяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́баіў |
вы́баілі |
| ж. |
вы́баіла |
| н. |
вы́баіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́бай |
вы́байце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́баіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыдра́цца, -дзяру́ся, -дзярэ́шся, -дзярэ́цца; -дзяро́мся, -дзераце́ся, -дзяру́цца; -дра́ўся, -ра́лася; -дзяры́ся; зак.
1. да каго-чаго. Незаслужана папракнуць, зрабіць вымову за дробную або ўяўную правіннасць.
П. да дробязі.
2. да чаго. Выкарыстаць што-н. як зачэпку для прыдзіркі.
|| незак. прыдзіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)