папаўня́ць гл. папоўніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папаўня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. папаўня́ю папаўня́ем
2-я ас. папаўня́еш папаўня́еце
3-я ас. папаўня́е папаўня́юць
Прошлы час
м. папаўня́ў папаўня́лі
ж. папаўня́ла
н. папаўня́ла
Загадны лад
2-я ас. папаўня́й папаўня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час папаўня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папаўня́ць несов.

1. пополня́ть;

2. (пробел в знаниях) восполня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папаўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да папоўніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папо́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што чым.

Павялічыць дабаўленнем новага да чаго-н., што ёсць.

П. роту байцамі.

П. свае веды.

|| незак. папаўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. папаўне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пополня́ть несов. папаўня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рамантава́ць², -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што (спец.).

1. Папаўняць табун або статак маладняком.

2. Ліквідаваць разрэджанасць пасеваў, прысад падсадкай новых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восполня́ть несов. папаўня́ць, запаўня́ць; дапаўня́ць; см. воспо́лнить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папаўня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да папоўніцца.

2. Зал. да папаўняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаўня́цца несов., возвр., страд. пополня́ться; восполня́ться; см. папо́ўніцца, папаўня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)