Verbum

анлайнавы слоўнік

папаўня́ць гл. папоўніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папаўня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папаўня́ць несов.

1. пополня́ть;

2. (пробел в знаниях) восполня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папаўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да папоўніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаўня́ць

1. ergänzen vt, náchfüllen vt, áuffüllen vt; komplettíeren vt (дакамплектаваць);

папаўня́ць ве́ды séine Kénntnise erwéitern;

2. вайск. áuffüllen vt, ergänzen vt; verstärken vt (узмацніць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

папо́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што чым.

Павялічыць дабаўленнем новага да чаго-н., што ёсць.

П. роту байцамі.

П. свае веды.

|| незак. папаўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. папаўне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пополня́ть несов. папаўня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рамантава́ць², -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што (спец.).

1. Папаўняць табун або статак маладняком.

2. Ліквідаваць разрэджанасць пасеваў, прысад падсадкай новых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восполня́ть несов. папаўня́ць, запаўня́ць; дапаўня́ць; см. воспо́лнить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

replenish [rɪˈplenɪʃ] v. fml (with) зноў напаўня́ць; папаўня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)