папапла́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папапла́чу папапла́чам
2-я ас. папапла́чаш папапла́чаце
3-я ас. папапла́ча папапла́чуць
Прошлы час
м. папапла́каў папапла́калі
ж. папапла́кала
н. папапла́кала
Дзеепрыслоўе
прош. час папапла́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папапла́каць сов. (долго, неоднократно) попла́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папапла́каць, -ла́чу, -ла́чаш, -ла́ча; -ла́ч і папапла́кваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Плакаць доўга, неаднаразова.

Папаплакаць (папаплакваць) па бацьку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папапла́каць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.

Разм. Плакаць доўга, неаднаразова. [Ганна:] — Я ўжо хачу, каб хутчэй выехаць. Ты ведаеш, колькі я папаплакала ад.. гэтых гаворак. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапла́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папаплакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попла́кать сов. папла́каць, (долго, неоднократно) папапла́каць, папапла́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)