папапла́каць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.
Разм. Плакаць доўга, неаднаразова. [Ганна:] — Я ўжо хачу, каб хутчэй выехаць. Ты ведаеш, колькі я папаплакала ад.. гэтых гаворак. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)