папада́цца гл. папасціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папада́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. папада́юся папада́емся
2-я ас. папада́ешся папада́ецеся
3-я ас. папада́ецца папада́юцца
Прошлы час
м. папада́ўся папада́ліся
ж. папада́лася
н. папада́лася
Загадны лад
2-я ас. папада́йся папада́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час папада́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папада́цца несов.

1. попада́ться;

2. попада́ться; встреча́ться;

1, 2 см. папа́сціся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папада́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да папасціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папа́сціся, -паду́ся, -падзе́шся, -падзе́цца; -падзёмся, -падзяце́ся, -паду́цца; -па́ўся, -па́лася; -падзі́ся; зак.

1. Апынуцца дзе-н., у якіх-н. абставінах, умовах.

П. ў пастку.

П. на вочы каму-н. (выпадкова прыцягнуць да сябе чыю-н. увагу).

2. Быць злоўленым на чым-н.

П. на кражы.

3. Выпадкова сустрэцца, трапіцца каму-н. (разм.).

П. насустрач.

|| незак. папада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пака́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да паказацца.

2. Зал. да паказваць.

•••

На вочы не паказвацца — тое, што і на вочы не пападацца (гл. пападацца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попада́ться

1. (встречаться, случаться) трапля́цца; папада́цца;

2. (оказываться уличённым, пойманным или в каких-л. условиях против воли) папада́цца; см. попа́сться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаві́цца, ловіцца; незак.

1. Пападацца ў сетку, сіло, пастку і пад. (пра звяроў, рыбу і інш.). — Некалі ля гэтага лазняку вельмі ж добра лавілася рыба. Ляўданскі.

2. Зал. да лавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадрама́ць, ‑драмлю, ‑драмлеш, ‑дрэмле; зак., што і без дап.

Разм. Прабыць нейкі час у стане дрымоты. Перадрамаць гадзіну. □ Максімка паставіў Буланчыка ў хлеў і, ідучы ў дом, рашыў.. нікому не пападацца на вочы, як-небудзь ціх[е]нька перадрамаць ноч і назаўтра скарэй ехаць дадому. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Навя́ліцца ’навязвацца, нападаць; пападацца’ (Нас.), ’унадзіцца, дзейнічаць настойліва і неадступна’ (Бяльк.), ’настойліва і упарта ажыццяўляць сваё жаданне, сваю думку’ (Гарэц.), ’прывязацца да чаго-небудзь раптоўна’ (Мядзв.), ’накінуцца на каго-н. з лаянкай, папрокамі’ (ушац., Нар. сл.), навяльвацца ’настойваць, настойліва дамагацца’ (Гарэц.), ’прыставаць, чапляцца, навязвацца’ (Юрч.). Да вяліцца ’прагна хацець чаго-н.’, далейшая этымалогія якога няпэўная (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)