па́ні гл. пан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́ні нескл., ж.

1. поме́щица, па́ни, ба́рыня;

2. ба́рыня, госпожа́;

3. госпожа́, па́ни;

4. разг. ба́рыня;

1-4 см. пан 1-4;

5. (обращение) госпожа́, суда́рыня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ні, нескл., ж.

Жан. да пан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пан, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. У старой Чэхіі, Польшчы, Літве, дарэвалюцыйнай Беларусі і Украіне: заможны феадал, буйны землеўласнік (памешчык, дваранін і пад.), а таксама зварот да яго.

Жыць як пан або панам (перан.: жыць у багацці і раскошы; разм.).

2. Пра чалавека, які ўхіляецца ад працы сам і мае моду перакладваць работу на іншых (разм.).

Сядзець як пан або панам (перан.: гультаяваць, нічога не рабіць; разм.).

3. Форма ветлівага звароту да мужчын у Польшчы, Чэхіі і інш. краінах (дадаецца да прозвішча, імя, службовага тытула і пад.).

Паважаныя дамы і паны!

|| ж. па́ні, нескл.

|| прым. па́нскі, -ая, -ае.

П. двор.

Панскія замашкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́ни па́ні нескл., ж., разг. па́ня, род. па́ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ня ж., см. па́ні

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Пакаёўка, служанка пры пані ў багатым дваранскім доме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

субрэ́тка, -і, ДМ -э́тцы, мн. -і, -так, ж.

У старажытных (першапачаткова французскіх) камедыях і вадэвілях: бойкая, вясёлая служанка, давераная сваёй пані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

госпожа́ па́ні нескл., ж., спада́рыня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мада́м ’пані (зварот да замужняй жанчыны)’ (ТСБМ) успрынята з рус. мад́ам < франц. madame ’пані’ (з XVIII ст.) (Фасмер, 2, 556).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)