панэ́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
панэ́ль |
панэ́лі |
| Р. |
панэ́лі |
панэ́лей панэ́ляў |
| Д. |
панэ́лі |
панэ́лям |
| В. |
панэ́ль |
панэ́лі |
| Т. |
панэ́ллю |
панэ́лямі |
| М. |
панэ́лі |
панэ́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
панэ́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. Дарожка для пешаходаў па баках вуліцы; тратуар.
2. Драўляная абшыўка або афарбоўка (першапачаткова — пад дрэва) ніжняй часткі сцен памяшкання (спец.).
Панэлі, размаляваныя пад дуб.
3. У зборным будаўніцтве: жалезабетонная або драўляная пліта, якая з’яўляецца гатовым элементам збудавання (спец.).
4. перан. У некаторых выразах: пра занятак прастытуцыяй.
Пайсці на п. (стаць прастытуткай).
|| прым. панэ́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
панэ́ль ж., в разн. знач. пане́ль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пане́ль в разн. знач. панэ́ль, -лі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
філё́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -лёнг і -аў, ж. (спец.).
1. Тонкая дошка або фанера, якая ўстаўляецца ў дзвярную або іншую раму.
2. Вузкая каляровая палоска, якая аддзяляе афарбаваную панэль ад верхняй часткі сцяны.
|| прым. філянго́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)