панча́ят

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. панча́ят панча́яты
Р. панча́ята панча́ятаў
Д. панча́яту панча́ятам
В. панча́ят панча́яты
Т. панча́ятам панча́ятамі
М. панча́яце панча́ятах

Іншыя варыянты: панчая́т.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панчая́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. панчая́т панчая́ты
Р. панчая́та панчая́таў
Д. панчая́ту панчая́там
В. панчая́т панчая́ты
Т. панчая́там панчая́тамі
М. панчая́це панчая́тах

Іншыя варыянты: панча́ят.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панча́я́т м. панча́я́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панчая́т панчая́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)