панчая́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| панчая́т | панчая́ты | |
| панчая́та | панчая́таў | |
| панчая́ту | панчая́там | |
| панчая́т | панчая́ты | |
| панчая́там | панчая́тамі | |
| панчая́це | панчая́тах |
Іншыя варыянты: панча́ят.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)