панцырныя - Пошук

па́нцырныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́нцырныя сущ., мн., зоол. па́нцирные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́нцырны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	па́нцырны	па́нцырная	па́нцырнае	па́нцырныя
Р.	па́нцырнага	па́нцырнай па́нцырнае	па́нцырнага	па́нцырных
Д.	па́нцырнаму	па́нцырнай	па́нцырнаму	па́нцырным
В.	па́нцырны (неадуш.) па́нцырнага (адуш.)	па́нцырную	па́нцырнае	па́нцырныя (неадуш.) па́нцырных (адуш.)
Т.	па́нцырным	па́нцырнай па́нцырнаю	па́нцырным	па́нцырнымі
М.	па́нцырным	па́нцырнай	па́нцырным	па́нцырных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́нцирные мн., сущ., зоол. па́нцырныя, -ных;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́нцырны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да панцыра (у 1 знач.), з’яўляецца панцырам. Панцырныя даспехі.

2. Які мае адносіны да панцыра (у 2 знач.); які пакрыты панцырам. Панцырныя рыбы.

3. Зроблены з металічных кольцаў, якія ўваходзяць адно ў другое. Ложак з панцырнай сеткай.

4. Спец. Пакрыты металічнай абшыўкай, бранёй.

5. Які мае адносіны да панцыра (у 4 знач.). Панцырны скафандр.

6. Які мае цвёрдае покрыва (пра плады некаторых раслін). Панцырныя сарты сланечніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum