паўшчува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго.

Пажурыць, падакараць каго-н. з выхаваўчай мэтай.

Панас паўшчуваў сына за паводзіны ў школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Апана́с, пана́с ’гульня ў жмуркі’, ’той, хто жмурыць’ (Нас.). Укр. панас ’тс’. Сучасная асацыяцыя з уласным імем, магчыма, другасная. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)