памідо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
памідо́р |
памідо́ры |
| Р. |
памідо́ра |
памідо́раў |
| Д. |
памідо́ру |
памідо́рам |
| В. |
памідо́р |
памідо́ры |
| Т. |
памідо́рам |
памідо́рамі |
| М. |
памідо́ры |
памідо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памідо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Агародная расліна сямейства паслёнавых, а таксама акруглы плод яе, звычайна чырвонага або жоўтага колеру.
|| прым. памідо́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памідо́р, ‑а, м.
1. Аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых з чырвонымі або жоўтымі пладамі, прыдатнымі да яды. Пасынкаваць памідоры.
2. Плод гэтай расліны. Быў канец жніўня, і на палях яшчэ цямнелі сланечнікі і чырванелі пераспелыя памідоры. Якімовіч.
[Ад іт. pomi d'oro — залатыя яблыкі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Памідо́р ’аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых з чырвонымі або жоўтымі пладамі, прыдатнымі для яды; плод гэтай расліны’ (ТСБМ, Кіс.), памідо́ра, памідо́рына ’плод памідора’ (Янк., Янк. 1). З рус. помидо́р(ы) ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 73, 88), дзе запазычана з італ. мн. pomidʼoro < pomo dʼoro літар. ’залаты яблык’ (Фасмер, 3, 323).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
помидо́р памідо́р, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распо́ўзлы, -ая, -ае (разм.).
Які страціў пэўныя абрысы, форму.
Р. памідор.
|| наз. распо́ўзласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тама́т
‘памідор’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тама́т |
тама́ты |
| Р. |
тама́та |
тама́таў |
| Д. |
тама́ту |
тама́там |
| В. |
тама́т |
тама́ты |
| Т. |
тама́там |
тама́тамі |
| М. |
тама́це |
тама́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тама́т, -а і -у, М -ма́це, мн. -ы, -аў, м.
1. -а. Тое, што і памідор.
2. -у, толькі адз. Паста, соус з памідораў.
Рыба ў тамаце.
|| прым. тама́тны, -ая, -ае.
Т. сок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ *Камідормна, кымідорына (Яўс.), сапсаваная форма да памідорына < памідор (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)