памя́ты, -ая, -ае.

1. Няроўны, нягладкі, са складкамі.

П. касцюм.

2. Стомлены, нясвежы, нібы заспаны (разм.).

П. твар.

|| наз. памя́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памя́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. памя́ты памя́тая памя́тае памя́тыя
Р. памя́тага памя́тай
памя́тае		 памя́тага памя́тых
Д. памя́таму памя́тай памя́таму памя́тым
В. памя́ты (неадуш.)
памя́тага (адуш.)		 памя́тую памя́тае памя́тыя (неадуш.)
памя́тых (адуш.)
Т. памя́тым памя́тай
памя́таю		 памя́тым памя́тымі
М. памя́тым памя́тай памя́тым памя́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. памя́ты памя́тая памя́тае памя́тыя
Р. памя́тага памя́тай
памя́тае		 памя́тага памя́тых
Д. памя́таму памя́тай памя́таму памя́тым
В. памя́ты (неадуш.)
памя́тага (адуш.)		 памя́тую памя́тае памя́тыя (неадуш.)
памя́тых (адуш.)
Т. памя́тым памя́тай
памя́таю		 памя́тым памя́тымі
М. памя́тым памя́тай памя́тым памя́тых

Кароткая форма: памя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памя́ты

1. помя́тый; см. памя́ць 1;

2. см. пацёрты 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памя́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад памя́ць.

2. у знач. прым. Няроўны, нягладкі, са складкамі, маршчынамі. У лодцы сядзеў чалавек у сіняй палінялай майцы і шэрым памятым капелюшы. Шашкоў. Пазаўчора з суседняй вёскі .. [людзям] перадалі зачытаную, памятую партызанскую газету. Шамякін. // Які страціў сваю першапачатковую форму ад удару, штуршка; пашкоджаны ўмяцінамі. Пад адхонамі валяліся памятыя цыстэрны, шкілеты вагонаў. Карпаў. Там, на шырокіх дашчаных паліцах і ў вялізных плеценых карзінах, яшчэ можна было знайсці хлеб — праўда, пабіты і памяты. Якімовіч. // Прыбіты, прыгнуты, прытоптаны (аб раслінах). На тым месцы, дзе [людзі] селі на зямлю, асталася пасля іх толькі памятая трава. Чорны. // перан. Заспаны, са слядамі стомы; змораны, нясвежы (пра твар). Якаў застаў Вярбіцкага дома. Той нядаўна прачнуўся, і твар яго быў памяты і нясвежы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аце́слівы, -ая, -ае (разм.).

1. Пра вязкі, недапечаны, з закальцам хлеб.

А. хлеб.

2. перан. Нясвежы, памяты; неачэсаны.

А. хлопец.

|| наз. аце́слівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Мярва́ 1, мэрви, мерай ’іл’ (Нікан.; лельч., Нар. лекс.). Да мёрва©.

◎ *Мярва́ 2, ельск., нараўл., браг. мерей ’памяты, зблытаны лён’ (ЛАПП). Да мёрва 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

румя́нак, ‑нку, м.

Разм. Тое, што і румянец. Калі Аленка зірнула на памяты канверцік .., то сэрца яе забілася, як пташка ў клетцы, а шчокі румянкам загарэліся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затапта́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад затаптаць.

2. у знач. прым. Брудны ад слядоў. На затаптанай падлозе гаспадар з госцем дайшлі да стала на покуце і селі. Пестрак.

3. у знач. прым. Пашкоджаны, знішчаны, памяты пры хадзьбе. Затаптаны след.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

помя́тый

1. памя́ты; пакаме́чаны;

2. паці́сканы, паду́шаны; пацёрты, пато́ўчаны;

3. паме́сены;

4. патапта́ны;

5. пацёрты;

6. пабі́ты; см. помя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)