памянё́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
памянё́ны |
памянё́ная |
памянё́нае |
памянё́ныя |
| Р. |
памянё́нага |
памянё́най памянё́нае |
памянё́нага |
памянё́ных |
| Д. |
памянё́наму |
памянё́най |
памянё́наму |
памянё́ным |
| В. |
памянё́ны (неадуш.) памянё́нага (адуш.) |
памянё́ную |
памянё́нае |
памянё́ныя (неадуш.) памянё́ных (адуш.) |
| Т. |
памянё́ным |
памянё́най памянё́наю |
памянё́ным |
памянё́нымі |
| М. |
памянё́ным |
памянё́най |
памянё́ным |
памянё́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памянё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
памянё́ны |
памянё́ная |
памянё́нае |
памянё́ныя |
| Р. |
памянё́нага |
памянё́най памянё́нае |
памянё́нага |
памянё́ных |
| Д. |
памянё́наму |
памянё́най |
памянё́наму |
памянё́ным |
| В. |
памянё́ны (неадуш.) памянё́нага (адуш.) |
памянё́ную |
памянё́нае |
памянё́ныя (неадуш.) памянё́ных (адуш.) |
| Т. |
памянё́ным |
памянё́най памянё́наю |
памянё́ным |
памянё́нымі |
| М. |
памянё́ным |
памянё́най |
памянё́ным |
памянё́ных |
Кароткая форма: памянё́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памянёны упомя́нутый, на́званный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памянёны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад памянуць (гл. памінаць у 1 знач.).
2. у знач. прым. Названы. Не ў кожнага з памянёных дабрадзеяў я была [у гасцях]. Інакш не мела б часу схадзіць на сенажаць і ў сад, у бібліятэку, на ферму. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышэйска́заны, ‑ая, ‑ае.
Памянёны, сказаны раней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышэйадзна́чаны, ‑ая, ‑ае.
Названы, памянёны, згаданы раней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышэйзгада́ны, ‑ая, ‑ае.
Названы, памянёны, адзначаны раней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышэйназва́ны, ‑ая, ‑ае.
Адзначаны, памянёны, згаданы раней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
помя́нутый
1. прич. успо́мнены, памя́нуты;
2. прич., церк. памя́нуты; см. помяну́ть;
3. прил. (упомянутый, названный) памянёны;
◊
не тем будь помя́нут погов. не паміна́ючы лі́хам; не ка́жучы благо́га сло́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)