памянё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. памянё́ны памянё́ная памянё́нае памянё́ныя
Р. памянё́нага памянё́най
памянё́нае
памянё́нага памянё́ных
Д. памянё́наму памянё́най памянё́наму памянё́ным
В. памянё́ны (неадуш.)
памянё́нага (адуш.)
памянё́ную памянё́нае памянё́ныя (неадуш.)
памянё́ных (адуш.)
Т. памянё́ным памянё́най
памянё́наю
памянё́ным памянё́нымі
М. памянё́ным памянё́най памянё́ным памянё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памянё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. памянё́ны памянё́ная памянё́нае памянё́ныя
Р. памянё́нага памянё́най
памянё́нае
памянё́нага памянё́ных
Д. памянё́наму памянё́най памянё́наму памянё́ным
В. памянё́ны (неадуш.)
памянё́нага (адуш.)
памянё́ную памянё́нае памянё́ныя (неадуш.)
памянё́ных (адуш.)
Т. памянё́ным памянё́най
памянё́наю
памянё́ным памянё́нымі
М. памянё́ным памянё́най памянё́ным памянё́ных

Кароткая форма: памянё́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памянёны упомя́нутый, на́званный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памянёны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад памянуць (гл. памінаць у 1 знач.).

2. у знач. прым. Названы. Не ў кожнага з памянёных дабрадзеяў я была [у гасцях]. Інакш не мела б часу схадзіць на сенажаць і ў сад, у бібліятэку, на ферму. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памянёны erwähnt, gennnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вышэйска́заны, ‑ая, ‑ае.

Памянёны, сказаны раней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышэйадзна́чаны, ‑ая, ‑ае.

Названы, памянёны, згаданы раней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышэйзгада́ны, ‑ая, ‑ае.

Названы, памянёны, адзначаны раней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышэйназва́ны, ‑ая, ‑ае.

Адзначаны, памянёны, згаданы раней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

d. O.

= der Obige – вышэй памянёны [названы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)