памяну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
памяну́ты |
памяну́тая |
памяну́тае |
памяну́тыя |
| Р. |
памяну́тага |
памяну́тай памяну́тае |
памяну́тага |
памяну́тых |
| Д. |
памяну́таму |
памяну́тай |
памяну́таму |
памяну́тым |
| В. |
памяну́ты (неадуш.) памяну́тага (адуш.) |
памяну́тую |
памяну́тае |
памяну́тыя (неадуш.) памяну́тых (адуш.) |
| Т. |
памяну́тым |
памяну́тай памяну́таю |
памяну́тым |
памяну́тымі |
| М. |
памяну́тым |
памяну́тай |
памяну́тым |
памяну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памя́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
памя́нуты |
памя́нутая |
памя́нутае |
памя́нутыя |
| Р. |
памя́нутага |
памя́нутай памя́нутае |
памя́нутага |
памя́нутых |
| Д. |
памя́нутаму |
памя́нутай |
памя́нутаму |
памя́нутым |
| В. |
памя́нуты (неадуш.) памя́нутага (адуш.) |
памя́нутую |
памя́нутае |
памя́нутыя (неадуш.) памя́нутых (адуш.) |
| Т. |
памя́нутым |
памя́нутай памя́нутаю |
памя́нутым |
памя́нутымі |
| М. |
памя́нутым |
памя́нутай |
памя́нутым |
памя́нутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памя́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
памя́нуты |
памя́нутая |
памя́нутае |
памя́нутыя |
| Р. |
памя́нутага |
памя́нутай памя́нутае |
памя́нутага |
памя́нутых |
| Д. |
памя́нутаму |
памя́нутай |
памя́нутаму |
памя́нутым |
| В. |
памя́нуты (неадуш.) памя́нутага (адуш.) |
памя́нутую |
памя́нутае |
памя́нутыя (неадуш.) памя́нутых (адуш.) |
| Т. |
памя́нутым |
памя́нутай памя́нутаю |
памя́нутым |
памя́нутымі |
| М. |
памя́нутым |
памя́нутай |
памя́нутым |
памя́нутых |
Кароткая форма: памя́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памяну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
памяну́ты |
памяну́тая |
памяну́тае |
памяну́тыя |
| Р. |
памяну́тага |
памяну́тай памяну́тае |
памяну́тага |
памяну́тых |
| Д. |
памяну́таму |
памяну́тай |
памяну́таму |
памяну́тым |
| В. |
памяну́ты (неадуш.) памяну́тага (адуш.) |
памяну́тую |
памяну́тае |
памяну́тыя (неадуш.) памяну́тых (адуш.) |
| Т. |
памяну́тым |
памяну́тай памяну́таю |
памяну́тым |
памяну́тымі |
| М. |
памяну́тым |
памяну́тай |
памяну́тым |
памяну́тых |
Кароткая форма: памяну́та.
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памяну́ты в разн. знач. помя́нутый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памя́нуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад памянуць.
2. у знач. прым. Упамянуты, названы. Хоць шмат прайшло з памянутых часін, Хоць выгляд краю роднага змяніўся, Ніколі не забудзеш тых мясцін, Дзе ненавідзець ворага вучыўся. Кляўко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
помя́нутый
1. прич. успо́мнены, памя́нуты;
2. прич., церк. памя́нуты; см. помяну́ть;
3. прил. (упомянутый, названный) памянёны;
◊
не тем будь помя́нут погов. не паміна́ючы лі́хам; не ка́жучы благо́га сло́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)