памяну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
памяну́ты | памяну́тая | памяну́тае | памяну́тыя | |
памяну́тага | памяну́тай памяну́тае |
памяну́тага | памяну́тых | |
памяну́таму | памяну́тай | памяну́таму | памяну́тым | |
памяну́ты ( памяну́тага ( |
памяну́тую | памяну́тае | памяну́тыя ( памяну́тых ( |
|
памяну́тым | памяну́тай памяну́таю |
памяну́тым | памяну́тымі | |
памяну́тым | памяну́тай | памяну́тым | памяну́тых |
Кароткая форма: памяну́та.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)