паліро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паліро́вачны |
паліро́вачная |
паліро́вачнае |
паліро́вачныя |
| Р. |
паліро́вачнага |
паліро́вачнай
паліро́вачнае |
паліро́вачнага |
паліро́вачных |
| Д. |
паліро́вачнаму |
паліро́вачнай |
паліро́вачнаму |
паліро́вачным |
| В. |
паліро́вачны (неадуш.)
паліро́вачнага (адуш.) |
паліро́вачную |
паліро́вачнае |
паліро́вачныя (неадуш.)
паліро́вачных (адуш.) |
| Т. |
паліро́вачным |
паліро́вачнай
паліро́вачнаю |
паліро́вачным |
паліро́вачнымі |
| М. |
паліро́вачным |
паліро́вачнай |
паліро́вачным |
паліро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паліро́вачны полиро́вочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паліро́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да паліроўкі (у 1 знач.). Паліровачная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.
Націраючы, надаваць люстрана-гладкі выгляд чаму-н.
П. мэблю.
П. ногці.
|| зак. напалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і адпалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.
|| наз. палірава́нне, -я, н. і паліро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
|| прым. палірава́льны, -ая, -ае і паліро́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
полиро́вочный паліро́вачны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)