паляпі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паляплю́ |
пале́пім |
| 2-я ас. |
пале́піш |
пале́піце |
| 3-я ас. |
пале́піць |
пале́пяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паляпі́ў |
паляпі́лі |
| ж. |
паляпі́ла |
| н. |
паляпі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паляпі́ |
паляпі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паляпі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паляпі́ць, ‑ляплю, ‑лепіш, ‑лепіць; зак., што і без дап.
Ляпіць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полепи́ть сов. паляпі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)