паляпі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паляплю́ пале́пім
2-я ас. пале́піш пале́піце
3-я ас. пале́піць пале́пяць
Прошлы час
м. паляпі́ў паляпі́лі
ж. паляпі́ла
н. паляпі́ла
Загадны лад
2-я ас. паляпі́ паляпі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паляпі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паляпі́ць сов. полепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паляпі́ць, ‑ляплю, ‑лепіш, ‑лепіць; зак., што і без дап.

Ляпіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полепи́ть сов. паляпі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)