палюбо́ўны, -ая, -ае.

Заснаваны на ўзаемнай згодзе, дружалюбны, мірны.

Палюбоўная здзелка.

Дамовіліся палюбоўна (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палюбо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палюбо́ўны палюбо́ўная палюбо́ўнае палюбо́ўныя
Р. палюбо́ўнага палюбо́ўнай
палюбо́ўнае		 палюбо́ўнага палюбо́ўных
Д. палюбо́ўнаму палюбо́ўнай палюбо́ўнаму палюбо́ўным
В. палюбо́ўны (неадуш.)
палюбо́ўнага (адуш.)		 палюбо́ўную палюбо́ўнае палюбо́ўныя (неадуш.)
палюбо́ўных (адуш.)
Т. палюбо́ўным палюбо́ўнай
палюбо́ўнаю		 палюбо́ўным палюбо́ўнымі
М. палюбо́ўным палюбо́ўнай палюбо́ўным палюбо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палюбо́ўны полюбо́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палюбо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Заснаваны на ўзаемнай згодзе. Палюбоўная здзелка.

2. Любоўны; ласкавы. Сярод гандлёвых гутарак і чыннасцей ішлі палюбоўныя прызнанні. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полюбо́вный палюбо́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)