Пальмі́ра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пальмі́ра
Р. Пальмі́ры
Д. Пальмі́ры
В. Пальмі́ру
Т. Пальмі́рай
Пальмі́раю
М. Пальмі́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пальмі́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пальмі́ра
Р. пальмі́ры
Д. пальмі́ры
В. пальмі́ру
Т. пальмі́рай
пальмі́раю
М. пальмі́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пальмі́ра ж., мн. нет, тип. пальми́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пальмі́ра, ‑ы, ж.

Спец. Адна з гарнітур рускіх друкарскіх шрыфтоў.

[Ад назвы старажытнага горада ў Сірыі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пальми́ра тип. пальмі́ра, -ры ж., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)