пали́ть​II несов. (стрелять) палі́ць; смалі́ць;

пали́ть из пу́шек палі́ць з гарма́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пали́ть​I несов.

1. (обжигать тушу, ворс и т. п.) смалі́ць;

пали́ть гуся́ смалі́ць гусака́;

2. (жечь, сжигать) разг. палі́ць;

со́лнце пали́т со́нца па́ліць;

3. перен. палі́ць, пячы́;

пали́ла жа́лость пёк жаль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пали́льщик

1. асма́льшчык, -ка м.; см. пали́ть​I 1;

2. палі́льшчык, -ка м.; см. пали́ть​I 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запали́ть​III сов. (начать палить, начать стрелять) пача́ць палі́ць, пача́ць страля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пале́ние

1. пале́нне, -ння ср.;

2. смале́нне, -ння ср.; см. пали́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Палі́ць ’знішчаць агнём, спальваць; распальваць і падтрымліваць агонь у печы, пліце і пад.; моцна пячы, абдаваць жарам, прыпякаць’. Агульнаслав. (рус. пали́ть, укр. пали́ти, ст.-рус., ст.-слав. палити, польск. palić, серб.-харв. па́лити і г. д.) і прасл. paliti. Звязана чаргаваннем галосных са ст.-слав. полѣти ’палаць, гарэць’ (параўн. палаць). Далейшыя сувязі гл. попел, полымя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

смалі́ць

I несов. (смолой) смоли́ть;

с. кана́т — смоли́ть кана́т

II несов.

1. (огнём) пали́ть, опа́ливать;

с. парсюка́ — пали́ть кабана́;

2. (припекать, обдавать жаром) пали́ть, жечь;

нясце́рпна сма́ліць со́нца — нестерпи́мо па́лит (жжёт) со́лнце;

3. разг. (причинять жгучую боль) жечь;

у грудзя́х не́шта сма́ліць — в груди́ что-то жжёт;

4. разг. кури́ть;

с. махо́рку — кури́ть махо́рку;

◊ свінні́ не да парася́т, калі́ яе́ сма́ляць — посл. свинье́ не до порося́т, ко́ли её па́лят

III несов., разг. (бить) хлеста́ть

IV несов., разг. (стрелять) пали́ть

V несов., разг. (быстро что-л. делать) жа́рить, шпа́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вярло́ма ’баршчоўнік сібірскі, Heracleum sibiricum L.’ (маг., Кіс.; Нас.), відавочна, экспрэсіўнае слова, якое можна звязаць з бел. вярлю́й ’мядзведзь’, серб.-харв. вр́љати ’кідаць’. Утворана ад вярнуць і ламаць (гл.), пры называнні падкрэсліваецца магутнасць расліны, яе моцнае сцябло; параўн. яшчэ маг. барэц (Кіс.), а таксама назвы з іншымі матывацыямі рус. опаль ад палить (пры дотыку да лісцяў на целе ўзнікаюць апёкі), рус. снидь (< снедь < ěsti ’есці’ — маладыя лісты ўжываюцца ў ежу ў якасці салата).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пропали́ть​I сов., прост.

1. (прожечь насквозь) прапалі́ць, мног. папрапа́льваць;

2. (палить в течение какого-л. времени) прапалі́ць; (тушу, ворс и т. п.) прасмалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́ць I несов.

1. (подвергаться действию огня) жечь;

2. зажига́ть;

п. ля́мпу — зажига́ть ла́мпу;

3. (расходовать топливо или энергию) жечь;

4. (у чым) топи́ть (что);

5. (кирпич) обжига́ть;

6. (сильно пригревать) пали́ть, жечь;

7. (стрелять) пали́ть

палі́ць II сов.

1. поли́ть;

п. агаро́д — поли́ть огоро́д;

2. в др. знач. поли́ть; (покрыть глазурью — ещё) обли́ть, глазурова́ть;

дождж палі́ў як з вядра́ — дождь поли́л как из ведра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)