пропали́ть​I сов., прост.

1. (прожечь насквозь) прапалі́ць, мног. папрапа́льваць;

2. (палить в течение какого-л. времени) прапалі́ць; (тушу, ворс и т. п.) прасмалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)