палаца-паркавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палаца-паркавы |
палаца-паркавая |
палаца-паркавае |
палаца-паркавыя |
| Р. |
палаца-паркавага |
палаца-паркавай
палаца-паркавае |
палаца-паркавага |
палаца-паркавых |
| Д. |
палаца-паркаваму |
палаца-паркавай |
палаца-паркаваму |
палаца-паркавым |
| В. |
палаца-паркавы
палаца-паркавага |
палаца-паркавую |
палаца-паркавае |
палаца-паркавыя |
| Т. |
палаца-паркавым |
палаца-паркавай
палаца-паркаваю |
палаца-паркавым |
палаца-паркавымі |
| М. |
палаца-паркавым |
палаца-паркавай |
палаца-паркавым |
палаца-паркавых |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пала́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пала́ц |
пала́цы |
| Р. |
пала́ца |
пала́цаў |
| Д. |
пала́цу |
пала́цам |
| В. |
пала́ц |
пала́цы |
| Т. |
пала́цам |
пала́цамі |
| М. |
пала́цы |
пала́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пала́цавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да палаца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канстэ́бль, ‑я, м.
Ніжэйшы паліцэйскі чын у Вялікабрытаніі і ЗША, а таксама камендант крэпасці або палаца ў Англіі.
[Англ. constable.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падхрабры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Паддаць сабе храбрасці, духу; падбадзёрыць. Салдат падхрабрыўся, падкруціў вусы і пачаў прабірацца бліжэй да палаца. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бліц, ‑у, м.
Лямпа для імгненнай моцнай успышкі святла пры фатаграфаванні. У вестыбюлі палаца культуры было людна, зырка ўспыхвалі бліцы. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ля́сканне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. ляскаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. На пустой шашы, з боку панскага палаца, пачулася лясканне конскіх падкоў. Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стральча́ты, ‑ая, ‑ае.
Які мае форму востравугольнай аркі. Гэта .. павінна было быць нешта накшталт ні то хорама, ні то палаца .. з вялізнымі стральчатымі вокнамі. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галга́н, ‑а, м.
Уст. лаянк. Галадранец; нягоднік. Пан пачынае з высокага ганка: — Як ты асмеліўся, галган пракляты, каля палаца хадзіць панібратам? Дубоўка. — Хапай, хапай яго, галгана! — закрычаў пан на лёкая. — Гэта ж Рымша! Якімовіч.
[З польск.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злі́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зліць.
2. у знач. прым. Злучаны ў адно, непадзельны (для слыху, зроку). Залы палаца амаль усе пуставалі, затое разнастайных гукаў, злітых у адну несціханую мелодыю, было хоць адбаўляй. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)